Να 'μαι και πάλι εδώ...
Απόψε νιώθω την ανάγκη να μιλήσω μαζί σας...
Οπως τα λέμε εμείς μεταξύ μας, χροοόνια τώρα, με τον δικό του
τρόπο ο καθένας μας, φλυαρίζοντας και δημιουργόντας ότι μας εκφράζει
κάθε φορά βγάζοντας έτσι την χαρά μας μα και την πίκρα μας, την ελπίδα μας
μα και τους καημούς μας, τα χαρμόσυνα μα και τα λυπηρά και ότι άλλο προκύψει.
Αυτή τη βδομάδα λοιπόν εκφράστηκα με τριαντάφυλλα,
διακοσμώντας μία θήκη κινητού
και ένα γυάλινο μπουκάλι.
Κάνοντας την ψυχανάλυση μου σκέφτηκα ότι τα τριαντάφυλλα
φτιάχνουν μια προστασία γύρω από τον εαυτό τους, πράγμα που
μου λείπει τον τελευταίο καιρό και μάλλον όχι μόνο από εμένα
αλλά από τον κόσμο ολόκληρο.
Σκληρή η πραγματικότητα κάτω από την ομορφιά, όμως υπάρχει!
Yπάρχει η ομορφιά και πρέπει να την δείξουμε στα παιδιά μας
να την κάνουν να ανθίσει, να χρωματίσει και να ευωδιάσει και πάλι ο κόσμος!
Τι λέτε κι εσείς blog-ο-φιλαράκια μου,μην με αφήνετε να φλυαρώ μόνη μου.
Πείτε μου τη γνώμη σας!
Καλό βράδυ!!!
Φιλάκια πολλά!!!
